Zwyczajna miłość

w zawrotnym biegu spraw codziennych

pomiędzy kuchnią a pokojem

kocham Cię tak zwyczajnie

bo dobrze nam we dwoje

w pośpiechu ciągłym, wśród zamętu

pomiędzy szkołą, domem, pracą

kocham Cię nieodświętnie

już ja wiem dobrze za co...

w szaleńczym pędzie lat, miesięcy

pomiędzy wtorkiem a sobotą

kocham Cię ot – z dnia na dzień

bo jestem przecież właśnie po to

wśród małych trosk powszednich tylu

pomiędzy praniem a sprzątaniem

kocham Cię cały czas tak samo

i może niech tak już zostanie!